Nils Petter Molvaer komt eindelijk weer terug naar LantarenVenster! De Noor is een pionier en grootmeester in de fusie van akoestische jazz en elektronische muziek, inmiddels uitgegroeid tot een eigen genre dat meestal nu jazz of future jazz wordt genoemd. De trompettist had eind jaren negentig wereldwijd succes met het baanbrekende album Khmer, en verwerkte als een van de eerste jazzmusici de toen opkomende digitale en elektronische trends in zijn werk. Hij versmolt jazz, ambient, house, elektronische muziek en breakbeats, hiphop en rock moeiteloos in overrompelende soundscapes met een diepe intensiteit. Zijn grootste handelsmerk is een atmosferisch, omfloerst trompetgeluid, waarin invloeden te horen zijn van Jon Hassell en Miles Davis.
Molvaer werkte samen met Dhafer Youssef, David Sylvian, Herbie Hancock, Bill Laswell en Manu Katché. Zelf speelde hij veelal in triobezetting, met een belangrijke rol voor elektronica en elektrische gitaar. Maar in zijn huidige kwartet is een ander geluid te horen, met zelfs invloeden uit country en Indiase muziek. De band klinkt meer akoestisch en organisch, vooral door het gebruik van de pedal-steelgitaar. Zoetsappig wordt het echter nooit. Molvaers muziek kent grote, open flows, maar ook stuwende beats en ingewikkelde grooves. Met zijn geluid, waarin melancholische trompetklanken samengaan met dynamische elektronische soundscapes, heeft hij de status van zwaargewicht bereikt. Hij blijft verbonden met zijn jazzverleden maar wijst tegelijk het genre de weg naar een nieuw tijdperk. Zijn laatste album Stitches (2021) is daar het overtuigende bewijs van. Door zijn onverschrokkenheid bij het verkennen van nieuwe geluiden en emoties toont Molvaer opnieuw aan dat jazz een toekomst heeft die tegelijk helder en opwindend is.
Bezetting:
Nils Petter Molvaer – trompet
Jo Berger Myhre – basgitaar
Erland Dahlen – drums
- muziek
Nils Petter Molvaer komt eindelijk weer terug naar LantarenVenster! De Noor is een pionier en grootmeester in de fusie van akoestische jazz en elektronische muziek, inmiddels uitgegroeid tot een eigen genre dat meestal nu jazz of future jazz wordt genoemd. De trompettist had eind jaren negentig wereldwijd succes met het baanbrekende album Khmer, en verwerkte als een van de eerste jazzmusici de toen opkomende digitale en elektronische trends in zijn werk. Hij versmolt jazz, ambient, house, elektronische muziek en breakbeats, hiphop en rock moeiteloos in overrompelende soundscapes met een diepe intensiteit. Zijn grootste handelsmerk is een atmosferisch, omfloerst trompetgeluid, waarin invloeden te horen zijn van Jon Hassell en Miles Davis.
Molvaer werkte samen met Dhafer Youssef, David Sylvian, Herbie Hancock, Bill Laswell en Manu Katché. Zelf speelde hij veelal in triobezetting, met een belangrijke rol voor elektronica en elektrische gitaar. Maar in zijn huidige kwartet is een ander geluid te horen, met zelfs invloeden uit country en Indiase muziek. De band klinkt meer akoestisch en organisch, vooral door het gebruik van de pedal-steelgitaar. Zoetsappig wordt het echter nooit. Molvaers muziek kent grote, open flows, maar ook stuwende beats en ingewikkelde grooves. Met zijn geluid, waarin melancholische trompetklanken samengaan met dynamische elektronische soundscapes, heeft hij de status van zwaargewicht bereikt. Hij blijft verbonden met zijn jazzverleden maar wijst tegelijk het genre de weg naar een nieuw tijdperk. Zijn laatste album Stitches (2021) is daar het overtuigende bewijs van. Door zijn onverschrokkenheid bij het verkennen van nieuwe geluiden en emoties toont Molvaer opnieuw aan dat jazz een toekomst heeft die tegelijk helder en opwindend is.
Bezetting:
Nils Petter Molvaer – trompet
Jo Berger Myhre – basgitaar
Erland Dahlen – drums
Dit is een concert met uitsluitend zitplaatsen. Er is vrije stoelkeuze.
“Hij benut de trompet om er lange, kleurrijke en melodische klanklandschappen mee te creëren. Ze zijn etherisch, transcendent, neigen naar ambient en wijzen naar een nieuwe richting in nu-jazz.” – Jazzenzo
“Molvaer heeft de warme toon weer terug waarmee hij in 1997 zo veel indruk maakte.” – de Volkskrant