27 Storeys
De gloriedagen van de jaren zeventig leven nog volop in het 23edistrict van Wenen. Hier staat het utopische Wohnpark Alterlaa, kroonjuweel uithet oeuvre van Oostenrijkse architect Harry Glück. Op humoristische wijze toontfilmmaker Bianca Gleissinger de dolgelukkige bewoners. In dit socialewoningbouwcomplex kan iedereen wonen als een rijkaard. Bovenop de flats liggenze te zonnen aan het zwembad. 27 Storeys: Alterlaa Forever is tevens eenpersoonlijke ode aan een gebouw dat de filmmaker zelf vol tegenzin moestverlaten na de scheiding van haar ouders. Een bijzonder vermakelijke blik opeen succesvol complex waar trotse bewoners vertellen over hun appartementen en hobbies. De kleurrijke, nostalgisch getinte beelden zijn bij vlagen net zovervreemdend als dit schijnbare paradijs op aarde. De filmmaker laat de vraagopen: is alles écht zo mooi als het lijkt?
The glory days of the 1970s are alive and well in the 23rd districtin Vienna. Located here is the utopian Wohnpark Alterlaa, the flagship in thework of Austrian architect Harry Glück. Filmmaker Bianca Gleissinger takes ahumorous look at the deliriously happy residents. In this social housingcomplex, everybody can live a life of luxury, sunbathing by the pool on theroof. 27 Storeys: Alterlaa Forever is also a personal ode to a building thatthe filmmaker herself reluctantly had to leave after her parents divorced. Anincredibly entertaining look at a successful complex where proud residents talkabout their apartments and hobbies. Sometimes, the colourful, slightly nostalgic images are just as alienating as this apparent paradise on earth. The filmmaker leaves one question unanswered: Is everything really as wonderful as it seems?
Voorfilm: A Home on Every Floor 11′
Signe Rosenlund-Hauglid
Dichteres Hanna Asefaw groeide op in een woonwijk voor lage inkomensin Oslo die bestaat uit 3 gebouwen en 155 appartementen. In deze dorpsachtigegemeenschap konden kinderen grootmoeders vinden met een oneindige voorraadsnoep in hun zakken en een thuis op elke verdieping. In haar spokenword-optreden neemt Asefaw ons mee naar een schaalmodel van het huis waarin zeis grootgebracht. Ze vertelt verhalen over gemeenschap, diversiteit enverbondenheid, en de politieke onverschilligheid die dat allemaal heeftverwoest. De gebouwen werden kort nadat haar familie was verhuisd verkocht aaneen enkele ontwikkelaar die ‘minimaal renoveerde en de huur maximaalverhoogde’, waardoor vele bewoners werden gedwongen te verhuizen.
Poet Hanna Asefaw grew up in a low-income housing estate in Oslo,consisting of three buildings and 155 apartments. A village-like community where children could find grandmothers with infinite candy supplies in their pockets and a home on every floor. Through a spoken-word performance, Asefawtakes us on a visit to a scale model of her childhood house, and narratesstories of community, diversity and belonging, and the political indifferencethat tore it apart. Soon after her family moved out, the buildings were sold to a single developer who ‘renovated minimally and raised the rent maximally’,forcing many of the residents out of their homes.
- 18:00
- alle vertoningen
Kies tijdstip
- filmspecial
De gloriedagen van de jaren zeventig leven nog volop in het 23edistrict van Wenen. Hier staat het utopische Wohnpark Alterlaa, kroonjuweel uithet oeuvre van Oostenrijkse architect Harry Glück. Op humoristische wijze toontfilmmaker Bianca Gleissinger de dolgelukkige bewoners. In dit socialewoningbouwcomplex kan iedereen wonen als een rijkaard. Bovenop de flats liggenze te zonnen aan het zwembad. 27 Storeys: Alterlaa Forever is tevens eenpersoonlijke ode aan een gebouw dat de filmmaker zelf vol tegenzin moestverlaten na de scheiding van haar ouders. Een bijzonder vermakelijke blik opeen succesvol complex waar trotse bewoners vertellen over hun appartementen en hobbies. De kleurrijke, nostalgisch getinte beelden zijn bij vlagen net zovervreemdend als dit schijnbare paradijs op aarde. De filmmaker laat de vraagopen: is alles écht zo mooi als het lijkt?
The glory days of the 1970s are alive and well in the 23rd districtin Vienna. Located here is the utopian Wohnpark Alterlaa, the flagship in thework of Austrian architect Harry Glück. Filmmaker Bianca Gleissinger takes ahumorous look at the deliriously happy residents. In this social housingcomplex, everybody can live a life of luxury, sunbathing by the pool on theroof. 27 Storeys: Alterlaa Forever is also a personal ode to a building thatthe filmmaker herself reluctantly had to leave after her parents divorced. Anincredibly entertaining look at a successful complex where proud residents talkabout their apartments and hobbies. Sometimes, the colourful, slightly nostalgic images are just as alienating as this apparent paradise on earth. The filmmaker leaves one question unanswered: Is everything really as wonderful as it seems?
Voorfilm: A Home on Every Floor 11′
Signe Rosenlund-Hauglid
Dichteres Hanna Asefaw groeide op in een woonwijk voor lage inkomensin Oslo die bestaat uit 3 gebouwen en 155 appartementen. In deze dorpsachtigegemeenschap konden kinderen grootmoeders vinden met een oneindige voorraadsnoep in hun zakken en een thuis op elke verdieping. In haar spokenword-optreden neemt Asefaw ons mee naar een schaalmodel van het huis waarin zeis grootgebracht. Ze vertelt verhalen over gemeenschap, diversiteit enverbondenheid, en de politieke onverschilligheid die dat allemaal heeftverwoest. De gebouwen werden kort nadat haar familie was verhuisd verkocht aaneen enkele ontwikkelaar die ‘minimaal renoveerde en de huur maximaalverhoogde’, waardoor vele bewoners werden gedwongen te verhuizen.
Poet Hanna Asefaw grew up in a low-income housing estate in Oslo,consisting of three buildings and 155 apartments. A village-like community where children could find grandmothers with infinite candy supplies in their pockets and a home on every floor. Through a spoken-word performance, Asefawtakes us on a visit to a scale model of her childhood house, and narratesstories of community, diversity and belonging, and the political indifferencethat tore it apart. Soon after her family moved out, the buildings were sold to a single developer who ‘renovated minimally and raised the rent maximally’,forcing many of the residents out of their homes.
