Perfumed with Mint
Met Q&A na afloop,
In dit betoverende speelfilmdebuut van de Egyptische filmmaker Muhammed Hamdy worden realiteit en droom feilloos met elkaar vermengd. De film neemt de kijker mee in een verstilde, bijna hallucinerende reis door een doorleefd stadslandschap in Egypte, waar herinneringen en fysieke sporen van het verleden diep in de personages geworteld zijn. Bahaa, een jonge arts, dwaalt samen met zijn oude vriend Mahdy door de stad, terwijl het verleden zich op onverwachte manieren aan hen opdringt. Mahdy ontdekt dat er muntblaadjes uit zijn lichaam groeien—een poëtische en mysterieuze metafoor die de film een gelaagdheid geeft die liefhebbers van zintuiglijke, visuele cinema zal aanspreken.
Hamdy’s achtergrond als gerenommeerd cameraman kenmerkt deze film die de nadruk op sfeer en gevoel legt en veel minder op het verhaal zelf. Elke scène is zorgvuldig gecomponeerd, met een oog voor licht, texturen en beweging die doet denken aan werk van Apichatpong Weerasethakul en de poëtische realiteit van de cinema van Tarkovsky. De film biedt een zintuiglijke ervaring waarin het contrast tussen vergankelijkheid en schoonheid centraal staat.
In this enchanting feature debut by Egyptian filmmaker Muhammed Hamdy, reality and dreams blend seamlessly. The film takes the viewer on a quiet, almost hallucinatory journey through a lived-in urban landscape in Egypt, where memories and traces of the past are deeply rooted in its characters.
Bahaa, a young doctor, wanders the city with his old friend Mahdy, while the past unexpectedly forces its way back into their lives. Mahdy discovers mint leaves growing from his body — a poetic and mysterious metaphor that adds layers of meaning, appealing to lovers of sensory, visual cinema.
Hamdy’s background as an acclaimed cinematographer shapes this film, which focuses more on atmosphere and feeling than on plot. Every scene is carefully composed, with an eye for light, textures, and movement reminiscent of Apichatpong Weerasethakul’s work and Tarkovsky’s poetic realism. The film offers a sensory experience in which transience and beauty are at its core.
- 16:15
Kies tijdstip
- filmspecial
Met Q&A na afloop,
In dit betoverende speelfilmdebuut van de Egyptische filmmaker Muhammed Hamdy worden realiteit en droom feilloos met elkaar vermengd. De film neemt de kijker mee in een verstilde, bijna hallucinerende reis door een doorleefd stadslandschap in Egypte, waar herinneringen en fysieke sporen van het verleden diep in de personages geworteld zijn. Bahaa, een jonge arts, dwaalt samen met zijn oude vriend Mahdy door de stad, terwijl het verleden zich op onverwachte manieren aan hen opdringt. Mahdy ontdekt dat er muntblaadjes uit zijn lichaam groeien—een poëtische en mysterieuze metafoor die de film een gelaagdheid geeft die liefhebbers van zintuiglijke, visuele cinema zal aanspreken.
Hamdy’s achtergrond als gerenommeerd cameraman kenmerkt deze film die de nadruk op sfeer en gevoel legt en veel minder op het verhaal zelf. Elke scène is zorgvuldig gecomponeerd, met een oog voor licht, texturen en beweging die doet denken aan werk van Apichatpong Weerasethakul en de poëtische realiteit van de cinema van Tarkovsky. De film biedt een zintuiglijke ervaring waarin het contrast tussen vergankelijkheid en schoonheid centraal staat.
In this enchanting feature debut by Egyptian filmmaker Muhammed Hamdy, reality and dreams blend seamlessly. The film takes the viewer on a quiet, almost hallucinatory journey through a lived-in urban landscape in Egypt, where memories and traces of the past are deeply rooted in its characters.
Bahaa, a young doctor, wanders the city with his old friend Mahdy, while the past unexpectedly forces its way back into their lives. Mahdy discovers mint leaves growing from his body — a poetic and mysterious metaphor that adds layers of meaning, appealing to lovers of sensory, visual cinema.
Hamdy’s background as an acclaimed cinematographer shapes this film, which focuses more on atmosphere and feeling than on plot. Every scene is carefully composed, with an eye for light, textures, and movement reminiscent of Apichatpong Weerasethakul’s work and Tarkovsky’s poetic realism. The film offers a sensory experience in which transience and beauty are at its core.
