Son Hasat

Ali en zijn vrouw Aysel wonen in een afgelegen dorp in Anatolië, omgeven door een uitgestrekt meer en eindeloze rietvelden. Ze werken hard om te overleven, maar worden uitgebuit en mishandeld door maffieuze bazen. De bazen zijn verwikkeld in een onderlinge oorlog, terwijl er ook een conflict woedt over het stropen van vogels. Aysel lijkt zich bij de omstandigheden neer te leggen, maar Ali blijft zich verzetten. Wanneer door een ongeluk een van de bazen verdwijnt, wordt Ali’s situatie steeds complexer. In zijn zoektocht naar een uitweg probeert hij, met gevaar voor eigen leven, illegaal riet te smokkelen.

Son Hasat heeft een langzaam brandend tempo. Het dagelijkse leven in dit Turkse dorp wordt voelbaar tegen de achtergrond van de natuur, waar de rietvelden een adembenemend maar claustrofobisch decor vormen. Het allegorische verhaal volgt mensen die met sluwe middelen proberen te ontsnappen aan hun ellende, ondanks de risico’s. De rietvelden fungeren als een labyrintisch, verstikkend personage in de meedogenloze strijd tussen goed en kwaad, waar de grenzen steeds vager worden.