In verband met een ongeval op de Schiedamsedijk zijn de tram en metro diensten gewijzigd vanaf Centraal Station naar de Wilhelminapier. Bekijk de site van de RET voor de actuele reisinformatie i.v.m. de omleidingen die nu gereden worden. Houdt u rekening met volle trams,overstappen en langere wachttijd.
Zijn er Cajuns in Zwitserland? Maar natuurlijk! Ze spreken er immers een soort van Frans en zo’n trekharmonica echoot uiteraard lekker door de Alpen. Het kwartet rond zanger/melodeonist Cyril Yeterian mengt cajun met pop en gaat er met veel ongepolijste energie tegenaan, zoals te horen op de albums Tu As Perdu Ton Chemin en Brule Lentement.
Brule Lentement van Mama Rosin is een bijzonder verhaal. Wat verwacht je nou bij een hoes met een bruine Andy Warhol-achtige banaan? Ik in ieder geval niet veel. Mama Rosin komt uit Zwitserland, geen land waarbij ik nou meteen beeld heb van feestende mensen. Maar als ik de cd zelf in mijn handen heb dan begin ik zowat te kwijlen, want het is een Voodoo Rhythm-release. Dan is het meestal een gave garagerockplaat, alhoewel ze ook wel releases in andere genres uitbrengen. Dat doen ze dus met Mama Rosin.
Dit trio klinkt als Los Lobos on speed. Cajun, maar dan in een veel ruiger punkjasje. Nou, Brule Lentement is dus de cd waar ik naar zocht. En voor je het weet maak ik een wild dansje met mijn geliefde door de kamer. Helaas moet ik wel concluderen dat Dylan op zijn laatste release niet David Hildago in had moeten huren, maar Cyril Yeterian met zijn melodeon. Dan was er net een beetje extra vuur geweest. Vuur dat op Brule Lentement niet ontbreekt, zelfs als er in een lager tempo wordt overgeschakeld. (fileunder.nl)
Support act: Half Way Station (Rotterdam)
Half Way Station bestaat uit Elma Plaisier, Rikke Korswagen, Benjamin Schaipp (DE), Nadia Sardjoe en Asker Bjork (DK). De liedjes kruipen onder je huid als oude folk en blues van vroeger. Half Way Station maakt gebruik van een heel arsenaal aan instrumenten en heeft daardoor een uniek geluid.
In verband met een ongeval op de Schiedamsedijk zijn de tram en metro diensten gewijzigd vanaf Centraal Station naar de Wilhelminapier. Bekijk de site van de RET voor de actuele reisinformatie i.v.m. de omleidingen die nu gereden worden. Houdt u rekening met volle trams,overstappen en langere wachttijd.
Zijn er Cajuns in Zwitserland? Maar natuurlijk! Ze spreken er immers een soort van Frans en zo’n trekharmonica echoot uiteraard lekker door de Alpen. Het kwartet rond zanger/melodeonist Cyril Yeterian mengt cajun met pop en gaat er met veel ongepolijste energie tegenaan, zoals te horen op de albums Tu As Perdu Ton Chemin en Brule Lentement.
Brule Lentement van Mama Rosin is een bijzonder verhaal. Wat verwacht je nou bij een hoes met een bruine Andy Warhol-achtige banaan? Ik in ieder geval niet veel. Mama Rosin komt uit Zwitserland, geen land waarbij ik nou meteen beeld heb van feestende mensen. Maar als ik de cd zelf in mijn handen heb dan begin ik zowat te kwijlen, want het is een Voodoo Rhythm-release. Dan is het meestal een gave garagerockplaat, alhoewel ze ook wel releases in andere genres uitbrengen. Dat doen ze dus met Mama Rosin.
Dit trio klinkt als Los Lobos on speed. Cajun, maar dan in een veel ruiger punkjasje. Nou, Brule Lentement is dus de cd waar ik naar zocht. En voor je het weet maak ik een wild dansje met mijn geliefde door de kamer. Helaas moet ik wel concluderen dat Dylan op zijn laatste release niet David Hildago in had moeten huren, maar Cyril Yeterian met zijn melodeon. Dan was er net een beetje extra vuur geweest. Vuur dat op Brule Lentement niet ontbreekt, zelfs als er in een lager tempo wordt overgeschakeld. (fileunder.nl)
Support act: Half Way Station (Rotterdam)
Half Way Station bestaat uit Elma Plaisier, Rikke Korswagen, Benjamin Schaipp (DE), Nadia Sardjoe en Asker Bjork (DK). De liedjes kruipen onder je huid als oude folk en blues van vroeger. Half Way Station maakt gebruik van een heel arsenaal aan instrumenten en heeft daardoor een uniek geluid.
