3 Faces
Een beroemde Iraanse actrice ontvangt een verontrustende videoboodschap van een jong meisje dat haar om hulp smeekt om aan haar conservatieve familie te ontsnappen. Niet wetend of ze gemanipuleerd wordt of niet, vraagt ze haar goede vriend, regisseur Jafar Panahi, om raad. Samen rijden ze naar het dorp van het meisje in de afgelegen bergen in het noordwesten van Iran, waar ze hartelijk welkom worden geheten door de inwoners. De bezoekers uit de stad ontdekken echter al snel dat traditie voor de lokale bevolking minstens zo belangrijk is als gastvrijheid.
Sinds zijn speelfilmdebuut De witte ballon, in Cannes bekroond met de Gouden Camera, geldt Jafar Panahi als een van de belangrijkste onafhankelijke filmmakers in Iran. Na het succes van Taxi Teheran verruilt hij de stad voor een roadtrip door het platteland. Wederom onderzoekt hij de tegenstellingen in zijn thuisland met een zeer persoonlijke film, gedraaid in de dorpen waar zijn eigen familie vandaan komt om censuur te ontwijken.
Met 3 Faces brengt Panahi een ode aan de Iraanse cinema en haar sterke actrices, maar ook aan zijn leermeester Abbas Kiarostami. De film werd dit jaar in Cannes genomineerd voor een Gouden Palm en bekroond met de prijs voor beste scenario. Een prijs die hij vanwege zijn beroeps- en uitreisverbod helaas niet zelf in ontvangst kon nemen.
★★★★ Trouw
“Verbluffend, maar ook bemoedigend als je ziet hoe weinig Panahi nodig heeft om een rijke, gelaagde film te maken”
★★★★ de Volkskrant
“Wonderlijke meta-film die het midden houdt tussen roadmovie, detective en documentaire-achtig portret van het Iraanse platteland.”
★★★★ VPRO Gids
“Met veel warmte en onderkoelde humor”
Het Parool
“Schitterende ode aan zijn overleden leermeester Abbas Kiarostami”
Een beroemde Iraanse actrice ontvangt een verontrustende videoboodschap van een jong meisje dat haar om hulp smeekt om aan haar conservatieve familie te ontsnappen. Niet wetend of ze gemanipuleerd wordt of niet, vraagt ze haar goede vriend, regisseur Jafar Panahi, om raad. Samen rijden ze naar het dorp van het meisje in de afgelegen bergen in het noordwesten van Iran, waar ze hartelijk welkom worden geheten door de inwoners. De bezoekers uit de stad ontdekken echter al snel dat traditie voor de lokale bevolking minstens zo belangrijk is als gastvrijheid.
Sinds zijn speelfilmdebuut De witte ballon, in Cannes bekroond met de Gouden Camera, geldt Jafar Panahi als een van de belangrijkste onafhankelijke filmmakers in Iran. Na het succes van Taxi Teheran verruilt hij de stad voor een roadtrip door het platteland. Wederom onderzoekt hij de tegenstellingen in zijn thuisland met een zeer persoonlijke film, gedraaid in de dorpen waar zijn eigen familie vandaan komt om censuur te ontwijken.
Met 3 Faces brengt Panahi een ode aan de Iraanse cinema en haar sterke actrices, maar ook aan zijn leermeester Abbas Kiarostami. De film werd dit jaar in Cannes genomineerd voor een Gouden Palm en bekroond met de prijs voor beste scenario. Een prijs die hij vanwege zijn beroeps- en uitreisverbod helaas niet zelf in ontvangst kon nemen.
★★★★ Trouw
“Verbluffend, maar ook bemoedigend als je ziet hoe weinig Panahi nodig heeft om een rijke, gelaagde film te maken”
★★★★ de Volkskrant
“Wonderlijke meta-film die het midden houdt tussen roadmovie, detective en documentaire-achtig portret van het Iraanse platteland.”
★★★★ VPRO Gids
“Met veel warmte en onderkoelde humor”
Het Parool
“Schitterende ode aan zijn overleden leermeester Abbas Kiarostami”