Dominic Miller is al meer dan twintig jaar de vaste gitarist van Sting, maar eigenlijk zweert een heel pop-universum bij de songwriter- en gitaarkwaliteiten van de geboren Argentijn. De lijst met namen van wereldsterren die met Dominic werkten is eindeloos; Tina Turner, Level 42, Youssou N’Dour, Backstreet Boys, Manu Katché, Paul Young, Chris Botti, Steve Winwood, Sheryl Crow, Peter Gabriel, Phil Collins, Rod Stewart en Luciano Pavarotti, om er maar eens een paar te noemen.
Met plezier en gemak overschrijdt Miller grenzen van muzikale genres, moderniseert hij klassieke werken van o.a. Bach en Beethoven, en schrijft hij fijn gesponnen composities op het grensvlak van jazz, latin en pop. Die muzikaliteit en brede smaak komen niet uit het niets. Geboren in 1960 in Buenos Aires, groeide Dominic op onder invloed van Latijns-Amerikaanse ritmes. Later verhuisde hij naar de VS, en leerde hij zijn eerste akkoorden spelen. In de jaren tachtig stonden in het teken van een gitaarstudie aan de prestigieuze Guildhall School of Music in Londen, en de start van zijn carrière als professioneel muzikant. In 1995 bracht de gitarist zijn eerste album uit. Sindsdien verovert hij de harten van zijn publiek en collega’s met virtuoos en soulvol spel.
Sinds 2017 brengt Dominic zijn eigen muziek uit op het befaamde ECM label. Eerst kwam het prachtige en intieme album Silent Light uit, dat dit jaar werd opgevolgd door de ijzersterke plaat Absinthe, een opname met een geheel eigen sfeer. “Het eerste dat bij me opkwam was de titel,” aldus Miller. “Ik woon in Zuid-Frankrijk en ben gefascineerd door het impressionisme. Scherp licht en spokende mistrals, gecombineerd met alcohol en intense katers, moeten kunstenaars tot krankzinnigheid hebben gedreven. Groene luchten, blauwe gezichten, vervormd perspectief.” Absinthe is opgenomen in die geest, in kwintet bezetting, waarbij vier bevriende topmuzikanten Millers altijd lyrische composities gestructureerd tot leven brengen.
‘Een prachtplaat.’ – Jazzenzo over het album Absinthe
‘A guitarist who milks every note, thriving on the pauses between them and whispery effects of fingers sliding across strings.’ – JazzTimes
‘His ability to express emotion through a guitar is amazing to hear.’ – Stereophile
Bezetting:
Dominic Miller – gitaar
Santiago Arias – bandoneon
Mike Lindup – piano, keyboards
Nicolas Fiszman – bas
Rhani Krija – drums, percussie
- muziek
Dominic Miller is al meer dan twintig jaar de vaste gitarist van Sting, maar eigenlijk zweert een heel pop-universum bij de songwriter- en gitaarkwaliteiten van de geboren Argentijn. De lijst met namen van wereldsterren die met Dominic werkten is eindeloos; Tina Turner, Level 42, Youssou N’Dour, Backstreet Boys, Manu Katché, Paul Young, Chris Botti, Steve Winwood, Sheryl Crow, Peter Gabriel, Phil Collins, Rod Stewart en Luciano Pavarotti, om er maar eens een paar te noemen.
Met plezier en gemak overschrijdt Miller grenzen van muzikale genres, moderniseert hij klassieke werken van o.a. Bach en Beethoven, en schrijft hij fijn gesponnen composities op het grensvlak van jazz, latin en pop. Die muzikaliteit en brede smaak komen niet uit het niets. Geboren in 1960 in Buenos Aires, groeide Dominic op onder invloed van Latijns-Amerikaanse ritmes. Later verhuisde hij naar de VS, en leerde hij zijn eerste akkoorden spelen. In de jaren tachtig stonden in het teken van een gitaarstudie aan de prestigieuze Guildhall School of Music in Londen, en de start van zijn carrière als professioneel muzikant. In 1995 bracht de gitarist zijn eerste album uit. Sindsdien verovert hij de harten van zijn publiek en collega’s met virtuoos en soulvol spel.
Sinds 2017 brengt Dominic zijn eigen muziek uit op het befaamde ECM label. Eerst kwam het prachtige en intieme album Silent Light uit, dat dit jaar werd opgevolgd door de ijzersterke plaat Absinthe, een opname met een geheel eigen sfeer. “Het eerste dat bij me opkwam was de titel,” aldus Miller. “Ik woon in Zuid-Frankrijk en ben gefascineerd door het impressionisme. Scherp licht en spokende mistrals, gecombineerd met alcohol en intense katers, moeten kunstenaars tot krankzinnigheid hebben gedreven. Groene luchten, blauwe gezichten, vervormd perspectief.” Absinthe is opgenomen in die geest, in kwintet bezetting, waarbij vier bevriende topmuzikanten Millers altijd lyrische composities gestructureerd tot leven brengen.
‘Een prachtplaat.’ – Jazzenzo over het album Absinthe
‘A guitarist who milks every note, thriving on the pauses between them and whispery effects of fingers sliding across strings.’ – JazzTimes
‘His ability to express emotion through a guitar is amazing to hear.’ – Stereophile
