Cyrus Chestnut (1963) is een jazzcat pur sang. De wieg van deze Amerikaanse pianist stond in Baltimore, waar hij toen hij zes jaar oud was – zoals zovelen – zijn muzikale carrière begon in de kerk. In 1985 behaalde Chestnut een graad in jazzcompositie en arrangeren aan het befaamde Berklee College of Music in Boston.
Daarna begon hij te werken als sideman met enkele grote jazznamen, waaronder Michael Carvin, Donald Harrison & Terence Blanchard, Wynton Marsalis, Freddie Hubbard, Branford Marsalis, Lauryn Hill, Chick Corea, Dizzy Gillespie en vocalist Betty Carter. Zijn samenwerking met Carter beïnvloedde zijn kijk op muziek en stijl. Carter adviseerde hem om “risico’s te nemen” en “dingen te spelen die ik nog nooit had gehoord”, aldus Chestnut.
Terwijl Chestnut ervaringen opdeed als sideman, ontwikkelde hij zich ook als leider. There’s a Brighter Day Comin was zijn eerste zelf uitgebrachte album. In 1993 tekende hij bij Atlantic Records, waar hij het veelgeprezen Revelation (1994) uitbracht en vele andere album zouden volgen. In 2001 bracht hij Soul Food uit met bassist Christian McBride, drummer Lewis Nash en speciale gastsolisten als James Carter, Stefon Harris, Wycliffe Gordon en Marcus Printup. Dit veelgeprezen album werd opgenomen in Down Beat’s lijst van beste platen van 2002.
Chestnut speelt live met zijn trio over de hele wereld. Hun jazz is beïnvloed door gospel en blues. Zoals Chestnut het zelf omschrijft: “Ik probeer de geest van vrijheid en plezier in mijn muziek te vangen en naar zoveel mogelijk plaatsen te brengen. Jazz is gebaseerd op vrijheid, waarbij je kunt denken, zeggen of spelen wat je wilt. Dit trio wil swingen en mensen een goed gevoel geven.”
“What makes Chestnut the best jazz pianist of his generation is a willingness to abandon notes and play space.” – Time Magazine
Bezetting:
Cyrus Chestnut – piano
Georgios Antoniou – bas
Esteve Pí – drums
- 20:30
- muziek
Cyrus Chestnut (1963) is een jazzcat pur sang. De wieg van deze Amerikaanse pianist stond in Baltimore, waar hij toen hij zes jaar oud was – zoals zovelen – zijn muzikale carrière begon in de kerk. In 1985 behaalde Chestnut een graad in jazzcompositie en arrangeren aan het befaamde Berklee College of Music in Boston.
Daarna begon hij te werken als sideman met enkele grote jazznamen, waaronder Michael Carvin, Donald Harrison & Terence Blanchard, Wynton Marsalis, Freddie Hubbard, Branford Marsalis, Lauryn Hill, Chick Corea, Dizzy Gillespie en vocalist Betty Carter. Zijn samenwerking met Carter beïnvloedde zijn kijk op muziek en stijl. Carter adviseerde hem om “risico’s te nemen” en “dingen te spelen die ik nog nooit had gehoord”, aldus Chestnut.
Terwijl Chestnut ervaringen opdeed als sideman, ontwikkelde hij zich ook als leider. There’s a Brighter Day Comin was zijn eerste zelf uitgebrachte album. In 1993 tekende hij bij Atlantic Records, waar hij het veelgeprezen Revelation (1994) uitbracht en vele andere album zouden volgen. In 2001 bracht hij Soul Food uit met bassist Christian McBride, drummer Lewis Nash en speciale gastsolisten als James Carter, Stefon Harris, Wycliffe Gordon en Marcus Printup. Dit veelgeprezen album werd opgenomen in Down Beat’s lijst van beste platen van 2002.
Chestnut speelt live met zijn trio over de hele wereld. Hun jazz is beïnvloed door gospel en blues. Zoals Chestnut het zelf omschrijft: “Ik probeer de geest van vrijheid en plezier in mijn muziek te vangen en naar zoveel mogelijk plaatsen te brengen. Jazz is gebaseerd op vrijheid, waarbij je kunt denken, zeggen of spelen wat je wilt. Dit trio wil swingen en mensen een goed gevoel geven.”
“What makes Chestnut the best jazz pianist of his generation is a willingness to abandon notes and play space.” – Time Magazine
