Disappearing Places
Programma
Abi Patat 17′
Janna Grosfeld
De hele buurt komt langs bij Abi Patat. Abi runt een patatzaak in Overtoomse Veld, een buurt in Amsterdam Nieuw-West. In zijn jaren in de buurt heeft hij alles zien veranderen, van veelvuldige criminaliteit tot verstrekkende gentrificatie. Inmiddels kent hij iedereen en iedereen kent hem. Toch moet Abi zijn frituur sluiten. Wat raakt de buurt kwijt met het verlies van dit kleurrijke personage? Een vrolijk en warm portret van de vriendelijkste patatbakker van Amsterdam.
Every local finds themselves at Abi Patat at one time or another. Abi runs a chip shop in Overtoomse Veld, a neighborhood in Amsterdam Nieuw-West. In his years in the neighborhood, he has seen everything change, from frequent crime to far-reaching gentrification. He now knows everyone and everyone knows him. Still, Abi has to close his chip shop. What does the neighborhood lose with the disappearance of this colorful character? A cheerful and warm portrait of the friendliest chip shop in Amsterdam.
Asbestos 31′
Vanessa Gauvin-Brodeur
In Quebec ligt een klein stadje vernoemd naar haar belangrijkste inkomstenbron: Asbestos. Het toxische materiaal, dat een vorm van kanker kan veroorzaken, wordt er al jaren niet meer gedolven. Asbestos veranderde van een levendige gemeenschap in een spookstad. Regisseur Vanessa Gauvin-Brodeur schetst een gevoelig portret van de enkele overgebleven bewoners die met weemoed terugdenken aan de hoogtijdagen. Archiefbeelden van familiefeesten worden geplaatst tegenover verlaten straten, nauwelijks verlicht in de besneeuwde Canadese winters. Deze tegenstelling legt de emotionele complexiteit bloot bij het herinneren van een letterlijk giftig verleden. In 2020 besluiten de bewoners de naam van de stad ter veranderen naar Val-des-Sources om een beladen hoofdstuk af te sluiten. Maar wat laten ze hiermee achter?
A small town in Quebec is named after its most important source of income: Asbestos. Mining of the toxic material, which causes a form of cancer, ceased a long time ago. Asbestos turned a vibrant community into a ghost town. Director Vanessa Gauvin-Brodeur sketches a sensitive portrait of the few remaining inhabitants who wistfully recall the town’s heyday. Archival images of family parties are overlaid on abandoned streets, scarcely illuminated in the snowy Canadian winters. This contrast exposes the emotional complexity in recalling a literally poisonous past. In 2020, the inhabitants decide to change the town’s name to Val-des-Sources to close a burdened chapter. But what do they leave behind?
End of season 17′
Leonor Martín
Het is 2030. Vanwege de enorme waterschaarste zijn waterparken in Spanje en Portugal drooggelegd. In haar zwempak dwaalt regisseur Leonor Martín door de waterparken van haar jeugd. In End of Season mijmert zij over de mooie herinneringen die ze heeft uit een tijd dat water nog volop vloeide. Wat geven we op in de naam van vooruitgang? Een schijnbaar frivole tijdsbesteding zoals het roetsen van glijbanen en het spelen in zwembaden krijgt nieuwe betekenis in een wereld van schaarste en radicale klimaatverandering. Is dit de onvermijdelijke toekomst van het Iberische schiereiland?
It is 2030. Due to the enormous water scarcity, water parks in Spain and Portugal have been dried up. In her swimsuit, director Leonor Martín wanders through the water parks of her youth. In End of Season she muses about the beautiful memories she has from a time when water still flowed freely. What are we giving up in the name of progress? A seemingly frivolous pastime such as riding down slides and playing in swimming pools takes on new meaning in a world of scarcity and radical climate change. Is this the inevitable future of the Iberian Peninsula?
- 12:15
Kies tijdstip
- filmspecial
Programma
Abi Patat 17′
Janna Grosfeld
De hele buurt komt langs bij Abi Patat. Abi runt een patatzaak in Overtoomse Veld, een buurt in Amsterdam Nieuw-West. In zijn jaren in de buurt heeft hij alles zien veranderen, van veelvuldige criminaliteit tot verstrekkende gentrificatie. Inmiddels kent hij iedereen en iedereen kent hem. Toch moet Abi zijn frituur sluiten. Wat raakt de buurt kwijt met het verlies van dit kleurrijke personage? Een vrolijk en warm portret van de vriendelijkste patatbakker van Amsterdam.
Every local finds themselves at Abi Patat at one time or another. Abi runs a chip shop in Overtoomse Veld, a neighborhood in Amsterdam Nieuw-West. In his years in the neighborhood, he has seen everything change, from frequent crime to far-reaching gentrification. He now knows everyone and everyone knows him. Still, Abi has to close his chip shop. What does the neighborhood lose with the disappearance of this colorful character? A cheerful and warm portrait of the friendliest chip shop in Amsterdam.
Asbestos 31′
Vanessa Gauvin-Brodeur
In Quebec ligt een klein stadje vernoemd naar haar belangrijkste inkomstenbron: Asbestos. Het toxische materiaal, dat een vorm van kanker kan veroorzaken, wordt er al jaren niet meer gedolven. Asbestos veranderde van een levendige gemeenschap in een spookstad. Regisseur Vanessa Gauvin-Brodeur schetst een gevoelig portret van de enkele overgebleven bewoners die met weemoed terugdenken aan de hoogtijdagen. Archiefbeelden van familiefeesten worden geplaatst tegenover verlaten straten, nauwelijks verlicht in de besneeuwde Canadese winters. Deze tegenstelling legt de emotionele complexiteit bloot bij het herinneren van een letterlijk giftig verleden. In 2020 besluiten de bewoners de naam van de stad ter veranderen naar Val-des-Sources om een beladen hoofdstuk af te sluiten. Maar wat laten ze hiermee achter?
A small town in Quebec is named after its most important source of income: Asbestos. Mining of the toxic material, which causes a form of cancer, ceased a long time ago. Asbestos turned a vibrant community into a ghost town. Director Vanessa Gauvin-Brodeur sketches a sensitive portrait of the few remaining inhabitants who wistfully recall the town’s heyday. Archival images of family parties are overlaid on abandoned streets, scarcely illuminated in the snowy Canadian winters. This contrast exposes the emotional complexity in recalling a literally poisonous past. In 2020, the inhabitants decide to change the town’s name to Val-des-Sources to close a burdened chapter. But what do they leave behind?
End of season 17′
Leonor Martín
Het is 2030. Vanwege de enorme waterschaarste zijn waterparken in Spanje en Portugal drooggelegd. In haar zwempak dwaalt regisseur Leonor Martín door de waterparken van haar jeugd. In End of Season mijmert zij over de mooie herinneringen die ze heeft uit een tijd dat water nog volop vloeide. Wat geven we op in de naam van vooruitgang? Een schijnbaar frivole tijdsbesteding zoals het roetsen van glijbanen en het spelen in zwembaden krijgt nieuwe betekenis in een wereld van schaarste en radicale klimaatverandering. Is dit de onvermijdelijke toekomst van het Iberische schiereiland?
It is 2030. Due to the enormous water scarcity, water parks in Spain and Portugal have been dried up. In her swimsuit, director Leonor Martín wanders through the water parks of her youth. In End of Season she muses about the beautiful memories she has from a time when water still flowed freely. What are we giving up in the name of progress? A seemingly frivolous pastime such as riding down slides and playing in swimming pools takes on new meaning in a world of scarcity and radical climate change. Is this the inevitable future of the Iberian Peninsula?
