La Dolce Vita
Marcello Mastroianni is een cynische sensatiejournalist Marcello, die een onverwachte passie opvat voor de zojuist in Rome gearriveerde, hoogblonde filmster Sylvia (Anita Ekberg). In het kielzog van deze opkomende ster deint Marcello mee op de golven van het Romeinse jetsetleven en ontdekt dat onder de vernislaag van “het zoete leven” (La Dolce Vita) verveling, twijfel en chaos schuilgaat.
La Dolce Vita is een schitterend portret in zwart-wit van de Italiaanse hoofdstad in de vroege jaren zestig. Fellini vond de perfecte vorm en stijl om het thema te verbeelden; Rome’s aristocratie speelt zichzelf, maar de beroemde Via Veneto, trefpunt van de internationale beau monde in de jaren zestig, werd in de studio nagebouwd.
Federico Fellini wordt gezien als een van de markantste Italiaanse regisseurs van de 20e eeuw. In zijn carrière ontving hij vier keer de Oscar voor de beste buitenlandse film, waaronder voor La Dolce Vita. Kenmerkend voor zijn oeuvre is het symbolisme en Fellini laat liever niks aan het toeval over. Zo vindt hij de belichting van zijn films uitermate belangrijk. “Ik geloof in het licht en het moet zo zijn dat het mij helpt, zoals mijn fantasie dat verlangt.” Fellini gelooft dat alle beelden in zijn films betekenis moeten hebben, zoals dat, volgens hem, ook in dromen het geval is.
Fellini’s film Otto e mezzo, over zijn eigen alter ego, is ook onderdeel van de Italiaanse filmzomer en is van 18 juli t/m 24 juli te zien in Lantarenvenster.
Kies tijdstip
- filmspecial
Marcello Mastroianni is een cynische sensatiejournalist Marcello, die een onverwachte passie opvat voor de zojuist in Rome gearriveerde, hoogblonde filmster Sylvia (Anita Ekberg). In het kielzog van deze opkomende ster deint Marcello mee op de golven van het Romeinse jetsetleven en ontdekt dat onder de vernislaag van “het zoete leven” (La Dolce Vita) verveling, twijfel en chaos schuilgaat.
La Dolce Vita is een schitterend portret in zwart-wit van de Italiaanse hoofdstad in de vroege jaren zestig. Fellini vond de perfecte vorm en stijl om het thema te verbeelden; Rome’s aristocratie speelt zichzelf, maar de beroemde Via Veneto, trefpunt van de internationale beau monde in de jaren zestig, werd in de studio nagebouwd.
Federico Fellini wordt gezien als een van de markantste Italiaanse regisseurs van de 20e eeuw. In zijn carrière ontving hij vier keer de Oscar voor de beste buitenlandse film, waaronder voor La Dolce Vita. Kenmerkend voor zijn oeuvre is het symbolisme en Fellini laat liever niks aan het toeval over. Zo vindt hij de belichting van zijn films uitermate belangrijk. “Ik geloof in het licht en het moet zo zijn dat het mij helpt, zoals mijn fantasie dat verlangt.” Fellini gelooft dat alle beelden in zijn films betekenis moeten hebben, zoals dat, volgens hem, ook in dromen het geval is.
Fellini’s film Otto e mezzo, over zijn eigen alter ego, is ook onderdeel van de Italiaanse filmzomer en is van 18 juli t/m 24 juli te zien in Lantarenvenster.
