Wan Pipel (1976)
Op 6 september overleed Pim de la Parra op 84-jarige leeftijd in zijn woonplaats Paramaribo. Hij regisseerde en produceerde tientallen films die van grote betekenis zijn voor de Nederlandse en Surinaamse filmcultuur. Twee daarvan zijn deze week in LantarenVenster te zien: Wan Pipel uit 1976 en zijn debuutfilm Obsessions uit 1969.
Voorafgaand aan Wan pipel en Obsessions vertonen we de korte film Joop (10 min).
Met Wan pipel bracht Pim de la Parra een ode aan Suriname. De film vertelt het verhaal van de jonge student Roy Ferrol die terugkeert naar Paramaribo als zijn moeder op sterven ligt. Daar raakt hij in de ban van zijn geboorteland en bouwt hij een nieuw leven op met een Hindoestaanse vrouw. Zowel zijn familie in Suriname als zijn Hollandse ex-vriendin proberen hem ertoe te bewegen naar Nederland terug te gaan.
In Wan pipel, die geldt als ‘de eerste Surinaamse speelfilm’, sneed De la Parra destijds beladen thema’s aan; kiest Roy (Borger Breeveld) voor zijn Nederlandse vriendin Karina (Willeke van Ammelrooy) of volgt hij zijn hart en trouwt hij met de Hindoestaanse Rubia (Diana Gangaram Panday) om Suriname te helpen opbouwen?
Als een van de weinige filmmakers in Nederland toonde de in Paramaribo geboren De la Parra interesse in de net zelfstandig geworden voormalige kolonie; hij liet onnadrukkelijk de politieke en raciale spanningen zien van het multi-etnische Suriname, tegen de achtergrond van een herkenbare liefdesgeschiedenis – ook nu nog geldt de film als richtingwijzer voor wie iets van Suriname wil begrijpen. Maar de film leverde en levert ook nog altijd verhitte discussies op over de portrettering van de verschillende etniciteiten.
De la Parra’s engagement met zijn vaderland verflauwde niet; in 2005 was hij de drijvende kracht achter de oprichting van de Surinaamse Film Academie in Paramaribo. Wan pipel werd door Eye digitaal gerestaureerd, als onderdeel van het Beelden voor de Toekomst-erfgoedproject.
Kies tijdstip
- filmspecial
Op 6 september overleed Pim de la Parra op 84-jarige leeftijd in zijn woonplaats Paramaribo. Hij regisseerde en produceerde tientallen films die van grote betekenis zijn voor de Nederlandse en Surinaamse filmcultuur. Twee daarvan zijn deze week in LantarenVenster te zien: Wan Pipel uit 1976 en zijn debuutfilm Obsessions uit 1969.
Voorafgaand aan Wan pipel en Obsessions vertonen we de korte film Joop (10 min).
Met Wan pipel bracht Pim de la Parra een ode aan Suriname. De film vertelt het verhaal van de jonge student Roy Ferrol die terugkeert naar Paramaribo als zijn moeder op sterven ligt. Daar raakt hij in de ban van zijn geboorteland en bouwt hij een nieuw leven op met een Hindoestaanse vrouw. Zowel zijn familie in Suriname als zijn Hollandse ex-vriendin proberen hem ertoe te bewegen naar Nederland terug te gaan.
In Wan pipel, die geldt als ‘de eerste Surinaamse speelfilm’, sneed De la Parra destijds beladen thema’s aan; kiest Roy (Borger Breeveld) voor zijn Nederlandse vriendin Karina (Willeke van Ammelrooy) of volgt hij zijn hart en trouwt hij met de Hindoestaanse Rubia (Diana Gangaram Panday) om Suriname te helpen opbouwen?
Als een van de weinige filmmakers in Nederland toonde de in Paramaribo geboren De la Parra interesse in de net zelfstandig geworden voormalige kolonie; hij liet onnadrukkelijk de politieke en raciale spanningen zien van het multi-etnische Suriname, tegen de achtergrond van een herkenbare liefdesgeschiedenis – ook nu nog geldt de film als richtingwijzer voor wie iets van Suriname wil begrijpen. Maar de film leverde en levert ook nog altijd verhitte discussies op over de portrettering van de verschillende etniciteiten.
De la Parra’s engagement met zijn vaderland verflauwde niet; in 2005 was hij de drijvende kracht achter de oprichting van de Surinaamse Film Academie in Paramaribo. Wan pipel werd door Eye digitaal gerestaureerd, als onderdeel van het Beelden voor de Toekomst-erfgoedproject.
