Dit is een concert met voornamelijk staanplaatsen en enkele zitplaatsen. Wij raden u aan vroeg aanwezig te zijn als u een zitplaats wilt bemachtigen.
Het duurt soms even om jezelf te worden. Om door te hebben wat je echt wilt. Voor Janne Schra was het begin 2011 zo ver. Ze was klaar om te zeggen: ‘dit ben ik.’ Daar ging een hele ontdekkingsreis aan vooraf.
Janne brak in 2006 door als zangeres van de band Room Eleven. Het album ‘Six White Russians & A Pink Pussycat‘ kreeg vrij snel de platinum status. Van deze plaat en opvolger ‘Mmm… Gumbo?’ (2008) werden meer dan 100.000 exemplaren verkocht in Nederland, Japan en Canada. De band toerde over de hele wereld, nam een album op in New York, stond op grote jazzfestivals en trad op in een uitverkocht Carré. Een droom kwam uit, maar wel een die Janne ervoer als een hele heftige achtbaan. Het was tijd voor iets anders. Onder de naam Schradinova bracht ze in 2010 het album ‘India Lima Oscar Victor Echo You‘ uit. Deze werd positief onthaald. De band was eigenlijk een wilde versie van Room Eleven, een ontlading. Maar bracht veel volume met zich mee, waardoor Janne niet altijd evenveel subtiliteit in haar zang kon leggen.
Dat Janne die behoefte had werd duidelijk toen ze bij De Wereld Draait Door een gevoelige cover van Beth Gibbons’ Mysteries speelde. En toen ze live een duet zong met de Amerikaanse singer-songwriter M. Ward. Het was een magisch moment waarin alles op z’n plek viel. Op een podium wilde ze ingetogen kunnen zijn. Janne moest in die periode steeds terugdenken aan de tijd dat ze, hoewel verlegen, haar liedjes alleen achter de piano zong. Dat spannende gevoel, dat nergens mee te vergelijken is, moest terugkomen.
Toen Janne hoorde dat ze in 2012 een theatertour kon doen, wist ze meteen dat ze het onder haar eigen naam zou doen. Ze wilde zich nergens achter verschuilen. Haar stem moest de ruimte krijgen. Ook wilde ze zichzelf weer begeleiden op gitaar en piano. Toen de richting duidelijker werd begon Janne de nummers voor haar nieuwe album te schrijven. Nummers die dichtbij komen en kwetsbaar zijn. De melancholie omlijst door optimistische alledaagsheid en fantasie is wat op elk album weer terugkomt.
Janne Schra’s nieuwe titelloze album verscheen afgelopen januari op Universal Music. Langzaamaan jezelf worden op een podium, klein durven zijn en zonder masker. Dat is wat Janne Schra wil. Op het nieuwe album en op het podium laat ze voor het eerst ècht van zich horen.
“Als je aandachtig luistert, is elk nummer een klein kunstwerkje. De diepere laag maakt Janne Schra een van Nederlands beste zangeressen.” – (AD)
“Haar Room Eleven-erfenis torst ze niet als een last met zich mee. Integendeel, het rondtoeren door Japan en andere verre landen heeft van haar een performer gemaakt, die volstrekt naturel het publiek voor zich inneemt. ” – (De Pers)
“Eén stempel overheerst: dat wonderlijk mooie stemgeluid.” – (Nieuwe Revu)
Dit is een concert met voornamelijk staanplaatsen en enkele zitplaatsen. Wij raden u aan vroeg aanwezig te zijn als u een zitplaats wilt bemachtigen.
Het duurt soms even om jezelf te worden. Om door te hebben wat je echt wilt. Voor Janne Schra was het begin 2011 zo ver. Ze was klaar om te zeggen: ‘dit ben ik.’ Daar ging een hele ontdekkingsreis aan vooraf.
Janne brak in 2006 door als zangeres van de band Room Eleven. Het album ‘Six White Russians & A Pink Pussycat‘ kreeg vrij snel de platinum status. Van deze plaat en opvolger ‘Mmm… Gumbo?’ (2008) werden meer dan 100.000 exemplaren verkocht in Nederland, Japan en Canada. De band toerde over de hele wereld, nam een album op in New York, stond op grote jazzfestivals en trad op in een uitverkocht Carré. Een droom kwam uit, maar wel een die Janne ervoer als een hele heftige achtbaan. Het was tijd voor iets anders. Onder de naam Schradinova bracht ze in 2010 het album ‘India Lima Oscar Victor Echo You‘ uit. Deze werd positief onthaald. De band was eigenlijk een wilde versie van Room Eleven, een ontlading. Maar bracht veel volume met zich mee, waardoor Janne niet altijd evenveel subtiliteit in haar zang kon leggen.
Dat Janne die behoefte had werd duidelijk toen ze bij De Wereld Draait Door een gevoelige cover van Beth Gibbons’ Mysteries speelde. En toen ze live een duet zong met de Amerikaanse singer-songwriter M. Ward. Het was een magisch moment waarin alles op z’n plek viel. Op een podium wilde ze ingetogen kunnen zijn. Janne moest in die periode steeds terugdenken aan de tijd dat ze, hoewel verlegen, haar liedjes alleen achter de piano zong. Dat spannende gevoel, dat nergens mee te vergelijken is, moest terugkomen.
Toen Janne hoorde dat ze in 2012 een theatertour kon doen, wist ze meteen dat ze het onder haar eigen naam zou doen. Ze wilde zich nergens achter verschuilen. Haar stem moest de ruimte krijgen. Ook wilde ze zichzelf weer begeleiden op gitaar en piano. Toen de richting duidelijker werd begon Janne de nummers voor haar nieuwe album te schrijven. Nummers die dichtbij komen en kwetsbaar zijn. De melancholie omlijst door optimistische alledaagsheid en fantasie is wat op elk album weer terugkomt.
Janne Schra’s nieuwe titelloze album verscheen afgelopen januari op Universal Music. Langzaamaan jezelf worden op een podium, klein durven zijn en zonder masker. Dat is wat Janne Schra wil. Op het nieuwe album en op het podium laat ze voor het eerst ècht van zich horen.
“Als je aandachtig luistert, is elk nummer een klein kunstwerkje. De diepere laag maakt Janne Schra een van Nederlands beste zangeressen.” – (AD)
“Haar Room Eleven-erfenis torst ze niet als een last met zich mee. Integendeel, het rondtoeren door Japan en andere verre landen heeft van haar een performer gemaakt, die volstrekt naturel het publiek voor zich inneemt. ” – (De Pers)
“Eén stempel overheerst: dat wonderlijk mooie stemgeluid.” – (Nieuwe Revu)
Bezetting:
Janne Schra - zang, gitaar, piano
Jurgen Burdorf - gitaar
Bram van den Berg - drums
Red Limo String Quartet:
Sietse van Gorkom - viool
Camilla van der Kooij - viool
Rani Kumar - altviool
Jonas Pap - cello
